Je moet het Universal nageven, het zijn volhouders. Nat het floppen van het best wel leuke ‘Dracula Untold’, een avonturenfilm met een onverwacht charismatische Dracula, die zijn volk en zijn gezin wou redden van de Turken en hierdoor gedoemd werd om een vampier te worden, het originele startschot van hun zogenaamde ‘Dark Universe’, deden ze alsof die film lucht was en dachten vast : ‘Het moet nog grootser!’ en herpakten ze zich met een nieuwe ‘horror’film gebaseerd op een succesvolle remake uit 1999 met de twee grootse namen Tom Cruise en Russell Crowe. Het heeft nu zelfs begot zijn eigen logo, iets waar Warner Brothers ze een proces voor wil aandoen omdat ze die naam reserveerden voor de ‘Justice League Dark’. Maar bon, ik vond ‘Dracula Untold’ eigenlijk best wel een goede avonturenfilm. Hoe zit het met hun meest recente poging? Wel…. De film opent met de ontdekking van tombes van kruisvaarders die 2000 jaar oud zijn diep onder Londen, wat Russell Crowe de gelegenheid geeft om met diepe, sexy stem een voice-over te doen hoe het kwaad niet kan begraven blijven waarna we het verhaal krijgen van de wrede geschiedenis van prinses Ahmoenet (Ahmaoent? Ahmanet?). Hij besluit deze monoloog/flashback met alweer de woorden ‘het kwaad kan niet begraven blijven.’ Jaja, Russell, we hebben het wel door hoor. Zo kort is onze aandachtspanne nu ook weer niet. Vervolgens zitten we in Irak waar de smeerlapperige stelende sergeant Tom Cruise per ongeluk een Egyptische tombe ontdekt. Deze film kan dan wel perfect uitleggen waarom een Egyptische tombe zich in Irak kan bevinden maar nergens zoeken ze moeite om uit te leggen hoe er plots een sexy archeologe voor Tom Cruise zijn neus staat, waarmij hij passionele nacht heeft gehad, wat u zou moeten kunnen opmaken uit hun vele gekibbel (echt veel chemie hebben de twee acteurs niet, maar dat ligt meer aan het script dan hen). Natuurlijk gaan ze op onderzoek uit, vinden een sarcofaag, nemen die mee naar Londen en voor u het weet loopt er een manakiale mummie rond in Londen ,op zoek naar, tarara, Tom Cruise. De rest kan u zo ongeveer wel raden. Het moet gezegd zijn, regisseur Alex Kurtzman weet een gezellig griezelig sfeertje te creëren in deze film, voor zover zoiets gaat in een PG-13 (bij ons meestal gewoon alle leeftijden) film. En het hele gedoe is best wel spannend en toch net dat ietsje serieuzer dan Stephen Sommers zijn plezant kitscherige ‘Mummy’-avonturenfilms. Dat gezegd zijnde mag er in een film over een 5000 jaar oude mummie wel wat humor zitten, maar de meeste grappen in deze film voelen helaas ontzettend geforceerd. Hetzelfde gaat hem helaas voor de hoofdpersonages van Tom Cruise en Annabelle Wellis ( Ik hoor u al denken, wie? Niet onterecht). Russell Crowe vaart het ietsje beter als de ‘lijm’ die dit universum tesamen zal moeten houden als de nogal zwaarwichtige dokter Henry Jekyll. Alhoewel dat eerder te maken heeft met dat hij niet zo heel veel moet doen. Moest u het zich afvragen, ja hoor, in één scene krijgen we ook zijn ‘andere kant’ te zien. Laten we zeggen dat die heel erg Australisch en ziekelijk bleek is. Sofia Boutella heeft bitter weinig te doen, behalve een ongelooflijk sexy mummie te spelen. Niet dat het moeilijk is als uw voorgangers Boris Karloff en Arnold Vosloo zijn…. Nuja, je acteurs mogen nog zo goed zijn, het helpt niet als de personages ietwat saai zijn. Het verhaal sluit zich aan bij zijn voorgangers : kwaadaardige mummie is gewekt en zoekt gastlichaam voor kwaadaardige demon (gelukkig minder romantisch dan zijn voorgangers die gingen voor de dode geliefde) en het perfecte lichaam is natuurlijk Tom Cruise. Een logica die ik best wel kan volgen. Ik ga eerlijk zijn, deze film was best wel tof voor een woensdagnamiddag, net als vorige remake van ‘The Mummy’ is dit hersenloos popcornentertainment dat best wel griezelig,spannend en zelfs een klein beetje grappig is, als het niet te hard probeert om grappig te zijn. En toch is het ook een beetje teleurstellend. Al begrijp ik dat met een budget van 125 miljoen dollar de filmstudio het op veilig wou spelen, maar net daardoor brengen ze een film uit die net ietsje te hard probeert, net ietsje te veel binnen de lijnen wil kleuren en daardoor het geheel zo ontzettend Hollywood cliché maakt en ons een voorspelbare film zonder verrassingen geeft. Het was plezant maar het kan oh zoveel beter. Aan de andere kant is ‘The Mummy’ misschien niet het soort film waarvan je dat mag vragen. Een verdienstelijke poging die hopelijk vorm geeft aan vervolgfilms met net dat beetje meer originaliteit en/of diepgang.

Mijn score : 7/10